Hayden heeft Diederik in zijn vinger gebeten. Diederik was in tranen, hoe had zijn beste vriend hem nou kunnen bijten. Hij zegt niets gedaan te hebben, en met de lege wc-rol niet in Haydens oor maar de andere kant op geschreeuwd te hebben.
Ik heb Diederik aangeraden een goed gesprek met hem te houden en daarbij meteen excusses aan te bieden voor het laten vallen, het rennen (en hem daarbij bij zijn nek vasthouden) en het laten deelnemen in spelletjes zoals vliegtuigje, schommelen en tikkertje. Ze hebben het weer bijgelegd en zijn als dikke vrienden uit elkaar gegaan. Diederik wilde uiteraard dat Hayden bij hem in bed zou komen liggen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Lieve dre
In het kader van de ontbijtjes toch even een reactie. Ik was laatst bij een kinderboerderij en bij de konijntjes was er de nadrukkelijke instructie "wel aaien maar niet optillen".
Misschien is een personaltrainer voor Diederik in het omgaan met konijntjes wel een goed idee.
Als het verkeerd afloopt (voor het konijntje) dan kan ik je het gevoelige boekje over het afscheid van huisdieren aanraden: "Dat is heel wat voor een kat".
hoihoi,
ik moet steeds weer aan dat verhaal van harm, de cavia en de speelgoedtrein denken...
Een reactie posten