donderdag 27 september 2007

Zindelijkheid Frederique en Maryse

De zindelijkheidstraining heeft bij Emilie en Diederik ruim 6 maanden gekost. Ze moesten op 1 september (begin British School in Tokyo) zindelijk zijn en dat waren ze niet. Bij lange na niet. Niet eens in de buurt ervan. Diederik heeft de eerste 2 weken elke dag op school in zijn broek gepoept. Na 2 weken werden hij en ik bij de juf geroepen en werd ons verteld dat als het nog een keer zou gebeuren, hij niet meer naar school mocht komen. Daarna heeft hij heel netjes zijn benen bij elkaar gehouden tot hij thuis was. Maar daar, en dat gold ook voor Emilie, gingen ook werkelijk alle remmen los. De voordeur werd gelijk met de sluitspier geopend. Tot na de kerstvakantie heeft dit feest geduurd met als hoogte -diepte- punt het moment dat Emilie buiten in haar broek aan het poepen was en Diederik binnen wc-papier kwam halen (om die vervolgens onder de tuinkraan te houden en in stukken te scheuren en in een struik te flikkeren).

Bij Frederique en Maryse onderneem ik dan ook geen enkel initiatief om ze zindelijk te krijgen. Van mij mogen ze tot hun 18de in een luier rondlopen, I could not care less. Nu heb ik de indruk dat het best wel eens zou kunnen dat ze inmiddels zindelijk zijn. Hier in huis geldt de regel dat voor kinderen (in luier) die iets zinnigs op de wc doen, een koekje of snoepje als beloning staat, en dat wordt dan ook zeer regelmatig geïncasseerd. Al sluit ik niet uit dat ze hier de grote tweeling-wissel-truc uithalen en ik voor 1 plas meerdere koekjes aan meerdere personen uitdeel. Volgens mij draagt Maryse 's avonds nog steeds dezelfde onderbroek als 's ochtend maar dat weet ik nooit zeker en het zegt ook niet zoveel als het niet zo is. Ze is zo'n meisje-meisje dat als iemand alleen al naar haar t-shirt kijkt, ze een schone gaat aandoen. Frederique draagt vaak na school nog wel dezelfde onderbroek maar dat is niet echt een prestatie, want ze wil er perse een luier onder. Ik sta open voor die variant.
Ik denk dat de kleintjes echt zindelijk worden op het moment dat ik vergeet luiers te kopen en zij noodgedwongen op de pot moeten. Ik hoop dat dat moment komt als er opa's en oma's in de buurt zijn!

Geen opmerkingen: